Owocowafeatured

Jezu Twoje wpisy powoduje że cierpnie mi skóra. Tak bardzo jesteś obok śmierci. Jak Ty dajesz radę? ja bym chyba cały czas tylko ryczała. Ja na co dzień w pracy spotykam "innych ludzi" bogatych, zmanierowanych, niedostępnych. Twój blog pozwala mi się równoważyć.

I że takie zachowanie się pani Steni o ciepłym głosie nie kłóci… ech.
Agnieszka

Wszystko, co mogę powiedzieć, to słowa podziękowania za to, że piszesz o sprawach tak bardzo ludzkich. Tak ludzkich, że to aż nas boli, wzrusza, dotyka głęboko.. Powinnaś wydać to w formie książki!

Jestem pełna podziwu dla Twojej pracy. Dla sposobu, w jaki opisujesz świat. Bo to sprawy najbardziej ludzkie. A najczęściej omijane.

Pozdrawiam

Zastrzygłam uszami – książka??
Jaka książka??
Zorki?
Kiedy, gdzie??

Z niecierpliwością czekam na książkę!

To będzie "ciągła" lektura, "ustawiacz do pionu"

Pozdrawiam Patti

zadziwiająca reakcja tej Pani, choć Ty się pewnie spotykasz z duża różnorodnością ludzkich – nie ludzkich reakcji. Może to cierpienie sprawia, że jedni odnajdują w sobie człowieka a inni go gubią… Przebrnęłam przez pierwsze Święta bez Taty… uspokaja mnie świadomość, że są takie osoby jak Ty, że inni chorzy, choć ich niewielka część ma obok siebie człowieka, jego rękę na czole, dobre słowo, podaną herbatę owocową…. tak niewiele a tak WIELE

Wiesz Agnieszko , nawet nie mam siły na złość . Przecież tacy ludzie jak Ty mogą sobie urobić ręce po łokcie tworząc coś z niczego i okraszając to jeszcze sercem , a ta biedulka … pozostaje tylko milczenie . Szkoda … pozdrawiam

Zgadzam się, że nie należy tego zachowania oceniać. Nikt z nas nie wie jak zachowałby się na miejscu umierającej osoby dopóki nie znajdzie się w takiej sytuacji. Istnieje prawdopodobieństwo, że ja odrzuciłabym pomoc takiej Zorki będąc w hospicjum, bo szlag by mnie trafiał że taka Zorka pomoże i ma satysfakcję a mnie zaraz nie będzie. Nie wiem czy tak bym zrobiła, ale mogłoby tak być. I co z tego? Różni są ludzie i różne potrzeby, różne mechanizmy radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. AKCEPTUJMY, błagam!

Akceptujemy, bo nie lecimy do hospicjum i nie robimy tej pani wykładów, ale jednak jest coś takiego jak normy zachowań społecznych, kultura osobista wreszcie zachowania zalecane przez wyznawaną religię. I mamy prawo czuć swoje emocje, gdy doświadczamy naruszania tych reguł.
Agnieszka

No, niekoniecznie akceptujemy, Agnieszko, skoro co duga komentująca osoba ulżyła sobie tutaj twierdząc, że ta pani to taka be, a w domyśle: "ja zapewne zachowałabym się lepiej. Kultura osobista? W sytuacji granicznej, a taką jest perspektywa rychłej śmierci, miałabym zapewne gdzieś kulturą osobistą. Przestańcie czuć się tak moralnie wyźsi i lepsi, bo to żałosne. "Pycha poprzedza upadek" – jako rzecze Biblia. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i reagujemy jak ludzie. Łaczę się duchowo z herbacianą panią Stenią.

Boję się, że otworzę lodówkę – a tam kto Zorka! Opanuj się trochę, bo ta egzaltacja własną dobrocią i wspaniałością jest powoli niesmaczna. Napisz może wreszcie, że nie jesteś jedyna! No chyba, że tak o sobie myślisz. Wiem że i tak tego komentarza nie podasz, zresztą on jest wyłącznie dla Ciebie. Trochę to przemyśl, zanim Twoje własne ego do reszty Cię pochłonie!

No tak , wpis z 17,18 … miodzio.
Matko kochana, nawet Cię Zorko nie muszę bronić, bo tak rzadko można trafić na odpowiedź do komentarza na Twoim blogu . Może "anonimowy" ( a szkoda , że odwagi brak) rzadko do Ciebie wpada ? Niech zachowa spokój w sercu ,…. choć chciałam napisać dosadniej – uśmiecham się … do wszystkich – Jola W.

Do anonimowy z 17,18 przeczytalam Zorke od tak zwanej deski do deski. Nie zauwazylam, zeby choc raz wychwalala siebie za to co robi. Zreszta każdy może choć spróbować. Ona poprostu w rewelacyjny sposob opisuje swoj pobyt w hospicjum i swoich "podopiecznych" jesli tak moge ich nazwac. Nie masz pojecia o czym piszesz wejdz tam choc na chwilke zobaczysz jak Ci ludzie potrzebuja takich osob jak Agnieszka, ktora bezinteresowanie daje im siebie. Nie otwieraj lodowki zatem jesli sie tego spotkania boisz, nie wchodź na bloga skoro przeszkadza Ci Agnieszki jak to nazwałaś egzaltacja. Ja np nie otwieram lodowki ze strachu przed ujrzeniem celebrytki chodakowskiej 😉 Agnieszke uwielbiam za to co robi marze miec odwage na to samo. Tak sobie mysle gdy mały pojdzie juz w świat a ja zostane całkiem sama może wtedy bedzie ten moment…. żeby dac komus kawałek siebie, komuś kto potrzebuje aby ktos inny był, poprostu był….
Agnieszko pozdrawiam Cie serdecznie.